|
||||||||
|
Het nieuwe album van het Undercurrent Trio is de viering van een lange vriendschap tussen Iman “Eyeman” Spaargaren (tenorsax, klarinet, basklarinet), Guillermo “Rusty” Celano (el. gitaar) en Marcos “The Marx” Baggiani (drums), voor deze gelegenheid nodigden ze de fenomenale trompettist Suzan Veneman uit bij dit feest waarin we vele muzikale stijlen te horen krijgen. Spaargaren beschouwt Celano en Baggiani als “two of my favorite musicians of all times”. De aanwezigheid van Suzan Veneman met haar vlekkeloze spel, vernieuwende muzikale ideeën en verbazingwekkende improvisaties brengt letterlijk nieuw leven in hun muziek. Iman Spaargaren is behalve in het Undercurrent Trio ook actief in de Eyeman All Stars, het StarkLinneman Quartet, de Pelican Three, Thelonius 4 en nog zo wat. Er staan tien originele composities op Cloud Song, ieder met en eigen geschiedenis en een eigen geluid het album opent met het titelnummer “Cloud Song”, een compositie die eigenlijk hun hele oeuvre omvat, een bijdrage van alle solisten met ditmaal een knallende solo van gitarist Celano en gedreven drummen van Baggiani. “Bueno Aires Revisited” is een compositie die eigenlijk is ontstaan tijdens hun optreden op het festival in de gelijknamige stad, een uitermate spannend nummer dat ten volle aangeeft waar de capaciteiten van dit prima gezelschap liggen. Nummers als “Wat nu weer” en “3 to 4” verwijzen naar de teleurstellingen in het leven met de nadruk op de irritaties die we iedere dag tegenkomen en de terugslag die we daarvan ondervinden. Het album bevat ook een andere categorie van composities zoals “En Toen”, “El Compadre” en “Lonesome Gaucho” die diep duiken in de voorstellingswereld en nog uit te komen stripverhalen, composities die de fantasie aan het werk zetten. De muziek van Spaargaren en zijn mede muzikanten is voor mij een onbeschreven blad (eigenlijk een schande, maar…) en gelijktijdig een grote verassing met hun afwisselende muzikale benadering, een muzikale eenheid waarin Suzan (ook nieuw) een prima toefje op de taart vertegenwoordigt dat hopelijk blijvend zal zijn. Heerlijke muziek waarop moeilijk een etiket valt te plakken en daarmee een typische Nederlandse benadering van de jazz. Luister maar naar de toegift “Kattenbel” een gedicht gewijd aan de aardige en mooie filosoof en meester bemiddelaar die zo aardig is om me met hem het huis te laten delen. Je moet deze cd over je heen laten komen als een warme muzikale douche, heerlijk het schiet alle kanten op, van melodieus en relaxed tot onstuimig en indringend. Een absolute aanrader ! Jan van Leersum.
|